Maciej Zatoński, MD., czyli jak ośmieszyć siebie i (niestety) sceptycyzm

Wiem, wiem. Miałem zostawić temat. Już drugi raz. Ale co ja mam zrobić, jak ludzie spod znaku KSP/ Klubu Sceptyków Polskich strzelają sobie tak popisowe gole samobójcze?

Wątpię, by oni się czegoś nauczyli – ale stwierdziłem, że taki przykład może być dobry dla innych, jako jasna informacja – jak piszesz bzdury online, to one tam zostają. Inni mogą je online umieścić, wraz z obnażeniem tego, czemu są to bzdury. I może się okazać, że takie obnażenie jest lepiej wypozycjonowane na nazwisko danej osoby, niż jej własne wypowiedzi. A wtedy klops ;)

Blog Fake PhDs od dłuższego czasu zajmuje się obnażaniem fałszywych doktoratów – i wiele osób przekonało się, jak to może zaboleć. Ja w podobny sposób mam zamiar zająć się osobami, które w fałszywy i hipokrytyczny sposób wycierają sobie gęby nauką i sceptycyzmem. Udało się to już z Witkowskim – mój wpis wychodzi w czołówce wyszukiwań „Witkowski sceptycyzm” i podobnych. Bez żadnego celowego pozycjonowania zresztą. Z dużym prawdopodobieństem to samo czeka teraz cenzora Zatońskiego.

Zgodnie ze swoją cenzorską ideologią Maciej Zatoński zdecydował się opublikować odpowiedź do mojego wyzwania dla KSP w formie „z tym panem nie rozmawiamy”. Wtopił jednak przy tym tak serdecznie, że postanowiłem udostępnić jego wypowiedź w całości, wraz z komentarzami.

Oto pełen tekst z bloga Zatońskiego (+ obrazek na dowód, że został wzięty z tego miejsca, bo podejrzewam, że może niedługo zniknąć w „tajemniczych okolicznościach”.)

Ze względu na udokumentowane skłonności cenzorskie Zatońskiego, tekst zdecydowałem się umieścić u siebie :)

NLP PANA K.

Pewien Pan (A.K.), którego bloga nie zareklamuję, ponieważ wciska ludziom kit (NLP) za grubą kasę, oczekuje ode mnie polemiki na temat swojej ściemy.

Maćku, ranking Twojego bloga na Alexa to 15 milionowa strona na świecie, w Polsce jest za mała by ją notować. Mój blog na alexa jest na miejscu 936-tysięcznym na świecie i 20 tysięcznym w Polsce. Twój Klout-score, na dzień dzisiejszy to 23/100. Mój 60.

Piszesz, ze nie zareklamujesz mojego bloga? Trochę pokory i samoświadomosci. To ja mogę Ciebie zareklamować :) I właśnie z przyjemnością reklamuję to, jak sam się ośmieszyłeś. W wolnej chwili zadbam może nawet o angielską wersję tej strony i strony o Witkowskim. Smacznego ;)

Niestety – ponieważ dyskusja z tym Panem (polegająca na opieraniu się przez niego na zdyskredytowanych, niemerytorycznych i niepoprawnych metodologicznie publikacjach w prasie miernej jakości – a nastpępnie stawianie ich na równi z rzetelnymi artykułami) – generalnie nie ma sensu i raczej legitymizuje pana AK jako równego partnera do dyskusji. Najlepiej ilustruje to rysunek obok.

Dla jasności, dla dr Macieja Zatońskiego, lekarza, prasą naukową miernej jakości jest, jak pamiętamy z naszej dotychczasowej dyskusji, np. British Journal of Clinical Psychology z impact factor 2.69 (Muss, D. „A New Technique For Treating Post-Traumatic Stress Disorder” in British Journal of Clinical Psychology, 30, p 91-92, 1991) czy Psychotherapy in Private Practice.

Musze Cię Maćku zmartwić – Twoja argumentacja p.t. „nie legitymizujemy drugiej strony dyskutując z nimi” jest niezgodna z praktykami najlepszych serwisów sceptycznych na świecie, np. ScienceBasedMedicine (80 tysięczna pozycja na świecie)  czy Neurologica (280 tysięczna pozycja na świecie). Rolą sceptyków jest m.in. właśnie otwarta debata, cokolwiek innego prowadzi do zamknięcia się w szklanej wieży przekonania o własnej wyjątkowości i wzajemnego całowania po zadkach – ze szkodą i dla zamkniętych i dla sceptycyzmu i dla nauki.

Sceptycyzm MUSI wychodzić do ludzi by pełnił swoją funkcję. Musi działać z otwartą przyłbicą, debunkować i dementować z klasą i szacunkiem. Inaczej jest to po prostu żałosne i nieskuteczne towarzystwo wzajemnej adoracji i po prostu buców (żeby nie użyć mocniejszego terminu), przed czym ostrzegał np. Phil Plait w przemówieniu Fundacji Randiego.

Natomiast ten wpis – bez wyzywania, bez dyskredytowania nikogo, bez krytykowania „tonu wypowiedzi”, bez zaprzeczania, bez argumentacji nie popartej dowodami – dedykuję tym, którzy samodzielnie myślą.

Nie podparłeś dowodami argumentu o tym, że moje wypowiedzi nie były podparte dowodami. Nie byłeś w stanie się odnieść do literatury, którą wskazywałem. Zarzucanie więc mi argumentacji nie podpartej dowodami, gdy sam to stosujesz, to czysta hipokryzja. Podobnie jak sztuczny podział „Ci, którzy się ze mną, Maćkiem Zatońskim zgadzają, to ci, którzy samodzielnie myślą” ;)

Pod obrazkiem – dla bardziej zainteresowanych tematem – odrobina krytycznej, recenzowanej, literatury na temat NLP. Więcej na ten temat pisał nie będę (to nie jest mój obszar badań). Jeśli pan AK ma do powiedzenia coś w kwestii NLP (poza tym, że wciska to nieświadomym ludziom), to niech wypowie się w recenzowanej prasie (i wystawi na odrobinę krytyki ze strony fachowców w swojej dziedzienie).

Sprecyzujmy więc – wg. Macieja Zatońskiego, lekarza medycyny i doktora nauk, który, jak przyznaje, nie zna się zupełnie na tematyce NLP, krytyczna, recenzowana literatura to nie np. publikacja w British Journal of Clinical Psychology.

No, to literatura Zatońskiego musi być naprawdę niesamowicie mocna. Publikacje na poziomie Science, Impact Factor 4 lub więcej, po prostu klasa…

Co więc tam mamy? Uwaga, długi cytat, ale zachęcam do uważnego przejrzenia literatury i zwrócenia uwagi na te krytyczne i recenzowane i wysokiej klasy (wg. mr. Z). Np. na nr 2 i 3 z poniższej, 65-punktowej listy. Co ciekawsze zresztą pozwoliłem sobie pogrubić lub podkreślić (to jedyna moja ingerencja w tekst).

O NLP:

1. Definicja (RationalWiki)
2. NLP – (Wikipedia)
3. Badania nad efektywnością NLP (Science Literacy)
4. NLP w coachingu (Training Zone)

Jednocześnie (jak zawsze) z niecierpliwością czekam na nowe wyniki badań, które wprawią świat w osłupienie. Do takich badań zachęcam pana AK – to chyba nie będzie trudne, skoro odnosi na tym polu same sukcesy?

Temat NLP uważam oficjalnie za zamknięty – podobnie jak reszta naukowego świata…

Poniżej odrobina pozycji literatury (recenzowanej) na temat NLP.

1. Sharpley C.F. (1987). “Research Findings on Neuro-linguistic Programming: Non supportive Data or an Untestable Theory”. Communication and Cognition Journal of Counseling Psychology, 1987 Vol. 34, No. 1: 103-107,1052.
2. Dilts, Robert B, Grinder, John, Bandler, Richard & DeLozier, Judith A. (1980). Neuro-Linguistic Programming: Volume I – The Study of the Structure of Subjective Experience. Meta Publications, 1980. ., pp.3-4,6,14,17.
3. Bandler, Richard & John Grinder (1983).Reframing: Neurolinguistic programming and the transformation of meaning]. Moab, UT: Real People Press., appendix II
4. Eisner, D. A. (2000). The death of psychotherapy: From Freud to alien abductions.. Westport, CT: Praeger., p.158.
5. Singer, Margaret & Janja Lalich (1996) Crazy Therapies : What Are They? Do They Work? Jossey-Bass (September 27, 1996)
6. Heap, M. (1988). Neuro-linguistic programming, In M. Heap (Ed.) Hypnosis: Current Clinical, Experimental and Forensic Practices. London: Croom Helm, pp 268-280.
7. Lilienfeld Scott O. , Steven Jay Lynn, and Jeffrey M. Lohr (2003). Science and Pseudoscience in Clinical Psychology. Guilford Press, New York.
8. Grant J. Devilly (2005) Power Therapies and possible threats to the science of psychology and psychiatry Australian and New Zealand Journal of Psychiatry Vol.39 p.437
9. Hunt, Stephen J. (2003) Alternative Religions: A Sociological Introduction, London: Ashgate p.195 ISBN 0754634094
10. Drenth, J.D. (2003). “Growing anti-intellectualism in Europe; a menace to science”. ALLEA Annual Report http://www.allea.org/pdf/59.pdf
11. John C. Norcross, Thomas P. Hogan, Gerald P. Koocher (2008) Clinician’s Guide to Evidence-based Practices. Oxford University Press, USA
12. Alder H. (1994) The Right Brain Manager: How to Use the Power of Your Mind to Achieve Personal and Professional Success Piatkus Books ISBN 0749913495 p.65))
13. Bandler, Richard & John Grinder (1975a). [- The Structure of Magic I: A Book About Language and Therapy]. Palo Alto, CA: Science & Behavior Books.
14. Partridge, C. 2004 New religions : a guide : new religious movements, sects and alternative spiritualities / edited by Chrisopher Partridge. Publisher New York : Oxford University Press,
15. Romilla Ready (Author), Kate Burton 2004 Neuro-linguistic Programming for Dummies (Paperback) ohn Wiley & Sons (2 April 2004)
16. L.Michael Hall and Barbara P. Belnap (Paperback – 1 Nov 2004) The Sourcebook of Magic: A Comprehensive Guide to NLP Change Patterns . Crown House Publishing; 2Rev Ed edition (1 Nov 2004)
17. Grinder, John & Carmen Bostic St Clair (2001.). Whispering in the Wind. CA: J & C Enterprises, 127, 171, 222, ch.3, Appendix.
18. Robert Dilts. (1983) Roots of NLP p.3
19. Bandler, Richard & John Grinder (1979). [- Frogs into Princes: Neuro Linguistic Programming]. Moab, UT: Real People Press, p.15,24,30,45,52..
20. Alder H. (1994) The Right Brain Manager: How to Use the Power of Your Mind to Achieve Personal and Professional Success Piatkus Books ISBN 0749913495 p.65))
21. DiltsRobert. 1995 Strategies of Genius, Volume One (Paperback)M E T a Publications (December 1995)
22. Dilts R 1995 Strategies of Genius, Volume Two META Publications
23. Bandler R Magic in Action 1992 (Paperback) Meta Publications (June 1992)
24. Hall, M. (2001) The Spirit of NLP, Crown House Publishing, 2001. pp.93-95
25. Lewis BA Pucelic, F. 2000 Magic of NLP Demystified: A Pragmatic Guide to Communication & Change (Positive Change Guides)
26. Bradbury A. 2006 Develop Your NLP Skills. Kogan Page
27. Menon.M. (1997) ZeNLP: The Power to Succeed (Response Books)
28. Druckman, D., and J.A. Swets, eds. (1988) Enhancing Human Performance: Issues, Theories, and Techniques. Committee on Techniques for the Enhancement of Human Performance, National Research Council. Washington, D.C.: National Academy Press.
29. Von Bergen, C W, Barlow Soper, Gary T Rosenthal, Lamar V Wilkinson (1997). “Selected alternative training techniques in HRD”. Human Resource Development Quarterly 8(4): 281-294.
30. Squires. S. (1988) The Pentagon’s Twilight Zone. The Washington Post. Washington, D.C. : Apr 17, 1988
31. Heap, M. (1988). Neuro-linguistic programming, In M. Heap (Ed.) Hypnosis: Current Clinical, Experimental and Forensic Practices. London: Croom Helm, pp 268-280.
32. Einspruch, E. L., & Forman, B. D. (1985). Observations Concerning Research Literature on Neuro-Linguistic Programming. Journal of Counseling Psychology, 32(4), 589-596.
33. Sharpley, C. F. (1984). Predicate matching in NLP: A review of research on the preferred representational system. Journal of Counseling Psychology, 31(2), 238-248.
34. Feldman. Robert S. 1992 Applications of nonverbal behavioral theories and research
35. Efran, J S. Lukens M.D. (1990) Language, structure, and change: frameworks of meaning in psychotherapy, Published by W.W. Norton, New York. p.122
36. JOHN C. NORCROSS1, BRAD A. ALFORD1, JACQUELINE T. DEMICHELE1 THE FUTURE OF PSYCHOTHERAPY: DELPHI DATA AND CONCLUDING OBSERVATIONS. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training Spring 1992, Vol. 29, No. 1, p 150-158
37. John C. Norcross1, Melissa Hedges1, James O. Prochaska. (2002) The Face of 2010: A Delphi Poll on the Future of Psychotherapy Professional Psychology: Research and Practice June 2002, Vol. 33, No. 3, p 316-322
38. Norcross, JC, Garofalo.A, Koocher.G. (2006) Discredited Psychological Treatments and Tests; A Delphi Poll. Professional Psychology; Research and Practice. vol37. No 5. 515-522
39. Eisner, D. A. (2000). The death of psychotherapy: From Freud to alien abductions.. Westport, CT: Praeger., p.158.
40. Lilienfeld, Scott O.; Lohr, Jeffrey M.; Morier, Dean. (2001) The Teaching of Courses in the Science and Pseudoscience in Psychology: Useful Resources.Preview Teaching of Psychology, Jul2001, Vol. 28 Issue 3, p182-191, 10p, 2 charts
41. Winkin Y 1990 Eléments pour un procès de la P.N.L. , MédiAnalyses, no. 7, septembre, 1990, pp. 43-50
42. Weitzenhoffer. A.M. 1989 the practice of hypnotism volume II. John Wiley & Sons
43. Levelt, W. (1995) Intermediair van 17 november
44. Sanghera (2005) Look into my eyes and tell me I’m learning not to be a loser, Financial Times, London (UK)
45. Beyerstein, B. L. (1990) Brainscams: Neuromythologies of the New Age. Intl. J. of Mental Health. Special issue on quackery 19(3):27-36.
46. Salerno, Steve Sham:(2005) How the Self-Help Movement Made America Helpless. Crown Publshers
47. Singer, M. Cults in Our Midst: The Continuing Fight Against Their Hidden Menace. Jossey-Bass;
48. Hines, Terence (1987). “Left Brain/Right Brain Mythology and Implications for Management and Training”. The Academy of Management Review 12 (4): 600–606.
49. Lum, C 2001. Scientific Thinking in Speech and Language Therapy. LAWRENCE ERLBAUM ASSOCIATES, PUBLISHERS Mahwah, New Jersey London
50. Pratkanis A. How to sell a pseudoscience. Skeptical Inquirer Volume 19, Number 4 (July/August 1995): Pages 1 Appendix 1
51. Diana Winstanley and Jean Woodall. eds.(2000) . Ethical issues in contemporary human resource management. Houndmills, Basingstoke, Hampshire : Macmillan Business
52. Singer,M, Lalich, J, Lifton R. . (1996) Cults in Our Midst . Jossey-Bass
53. Walberg H.J. (2003) Improving Educational Productivity. Laboratory for Student Success.
54. Novopashin (2004) Totalitarian Sects and the Democratic State, „International Conference in Novosibirsk: 9-11 November 2004
55. Langone. Michael D. (Editor) (1995) Recovery from Cults: Help for Victims of Psychological and Spiritual Abuse. W. W. Norton & Company;
56. Elich, M., Thompson, R. W., & Miller, L. (1985). Mental imagery as revealed by eye movements and spoken predicates: A test of neurolinguistic programming. Journal of Counseling Psychology, 32(4), 622-625.
57. Barrett (1998). Sects, `Cults’ & Alternative Religions: A World Survey and Sourcebook (Paperback) New Ed. Sterling Pub Co Inc
58. Kelly. Mary Olsen (ed) (1999) Fireside Treasury of Light – an Anthology of the Best in New Age Literature. Simon & Schuster
59. Robert B. Dilts (Author), Judith A. Delozier (2000) Encyclopedia of Systemic Neuro-Linguistic Programming and NLP New Coding
60. Corballis, MC., „Are we in our right minds?” In Sala, S., (ed.) (1999), Mind Myths: Exploring Popular Assumptions About the Mind and Brain Publisher: Wiley, John & Sons. ISBN 0-471-98303-9 (pp. 25-41) see page p.41
61. Carroll R. (2003) The Skeptic’s Dictionary: A Collection of Strange Beliefs, Amusing Deceptions, and Dangerous Delusions
62. Norcross et al 2007. http://www.guardian.co.uk/education/2008/feb/26/schools.teaching
63. Mathison, J. & Tosey, P. (2010) „Exploring inner landscapes through psychophenomenology: The contribution of neuro-linguistic programming to innovations in researching first person experience.” Qualitative Research in Organizations and Management: An International Journal, Volume 5, Number 1, 2010, pp. 63–82(20)
64. Witkowski T. (2011) Thirty-Five Years of Research on Neuro-Linguistic Programming.NLP Research Data Base. State of the Art or Pseudo-scientific Decoration? Polish Psychological Bulletin. 41 nr 2, s. 58-66
65. Witkowski, T., (2012) A Review of Research Findings on Neuro-Linguistic Programming. The Scientific Review of Mental Health Practice, 9(1), s.29-40.

Tak tak :) W tej liście 65 pozycji mamy m.in. 16 ksiażek n.t. NLP (niepogrubione), w tym w zasadzie wszystkie klasyczne pozycje z NLP. To jest wg. Zatońskiego literatura krytyczna wobec NLP? To jest literatura, która przeszła proces recenzji koleżeńskiej/peer-review?

Jakie jeszce mamy perełki na tej liście? Mamy (podkreślone) np. 46.  książkę-reportaż „SHAM” (bardzo fajną, tylko bynajmniej nie naukową, a i NLP pojawia się w niej jedynie w kontekście historii Tony’ego Robbinsa). Mamy artykuły naukowe, recenzowane, ale wspierające NLP, jak np. Mathison i Tosey (63)  czy Einspurch i Forman (32). Mamy masę pseudopublikacji jak 61. (the skeptic’s dictionary), czy 44 – artykuł  z Financial Times. To są te rzekome publikacje recenzowane i krytyczne wobec NLP?

Maciej Zatoński musiał przejrzeć tą listę. Musiał to zrobić, bo dodał do niej numerki – to lista ze „Scientific literacy” prywatnej strony trollującej NLP, prowadzonej przez dość niezrównoważonego i występującego pod licznymi fałszywymi profilami zachodniego trolla (prawdopodobnie brytyjczyka). Na stronie jest bez numerów, Zatoński numerki dopisał, należałoby oczekiwać, że chociaż ją przejrzy przy tym. Że dostrzeże ewidentne babole jak cytowanie podstawowych książek nt. NLP jako „krytycznych i recenzowanych dowodów przeciw NLP”.

Ale, jak widać nie. Samozwańczy sceptyk, jeden z założycieli „Klubu Sceptyków Polskich” nie uznał za sensowne choćby przejrzeć, czy literatura, którą cytuje na jakiś temat faktycznie tego tematu dotyczy i to w sposób taki, jak zakłada. Zastosował tym samym klasyczną technikę przeciwników nauki, polegającą na zarzuceniu rozmówcy masą pseudo-bibliografii, nie odnoszącej się w rzeczywistości do tematu lub nie wspierającej przedstawionego argumentu. Ja rozumiem, że nie zawsze w nauce czyta się cały artykuł, na który się powołujemy, niekiedy wrzuca się do bibliografii tylko coś, czego czytało się abstrakt (część na początku pracy naukowej, podsumowująca jej treść i wyniki). Nie powinno tak być, ale tak się niekiedy robi. Ale to co Ty zrobiłeś Maćku? Tego wstydziłoby się nawet większość osób, których odleciane teorie obalają prawdziwi sceptycy.

Zarzucając rozmówcy opieranie się na miernych dowodach, sam bezmyślnie przekopiowałeś listę literatury z anonimowej strony w internecie, nie przyglądając się jej choć trochę, poświadczając swoim nazwiskiem i wizerunkiem, swoim tytułem naukowym i samozwańczym tytułem sceptyka naukowego, że ta oto lista jest listą badań „krytycznych wobec NLP i RECENZOWANYCH”.

Panie Zatoński. Maćku Zatoński. Lekarzu medycyny. Doktorze nauk. Człowieku.

Ogarnij się.

Wstyd. Ogromny, ale to ogromny wstyd.

Wstyd i zgrzytnie zębów.

Demonstracja ogromnej pychy, ogromnej arogancji i niewypowiedzianej niekompetencji.

Działanie na szkodę nauki.

Działanie na szkodę sceptycyzmu.

Poniżyłeś samego siebie oraz KSP w sposób, który naprawdę niełatwo przebić.

Ogarnij się. Przestań szkodzić sobie, nauce i sceptycyzmowi, albo jeśli już chcesz szkodzić sobie, szkódź tylko sobie, a zostaw naukę i sceptycyzm naukowy w spokoju. Nic Ci nie zrobiły.

I proszę, przestań przypisywać mi rzeczy (opieranie się na kiepskich metodologicznie artykułach z mało znaczących pism), które sam robisz. Bo to naprawdę żal patrzeć. Nie ze względu na Ciebie, nie specjalnie mnie interesujesz, ot dziwny koleś – ale na litość mroku, masz przy nazwisku MD i PhD. To zobowiązuje do podstaw rzetelności, naukowości i kompetencji! Ogarnij się.

---

---