Ciszej proszę – Siła introwersji w świecie, który nie może przestać gadać
Susan Cain

(Dziękuję wydawnictwu Laurum za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego.)

Źródło: www.laurum.pl

Podchodziłem do tej książki z pewnym dystansem. Tym większym, że temat ekstrawersji/introwersji jest czymś, co potrafią masakrować nawet psychologowie, a tu autorka nie jest nawet naukowcem, po prostu prawnikiem specjalizującym się w negocjacjach. Lepsze to wprawdzie od dziennikarza naukowego (brak dziennikarskich nawyków, nie sprawdzających się w książkach popularnonaukowych), ale i tak – miałem spore wątpliwości. Miło było się przekonać, że były one zupełnie zbędne.

„Ciszej proszę” to jedna z najlepiej zweryfikowanych, trafnie odwołujących się do badań publikacji, jakie miałem przyjemność czytać w minionym roku. Dość powiedzieć, że aneks bibliograficzny stanowi jakieś 15% całego tomu i – na tyle na ile udało mi się sprawdzić – autorka faktycznie wie i rozumie co cytuje. Ba, udaje się jej ominąć kilka pułapek w które potrafili wpaść naukowcy, których cenie. Np. nie wpada w pułapkę mylenia introwersji determinowanej genetycznie w ok. 50% w populacji z introwersją w ok. 50% determinowaną genetycznie u jednostki. Innymi słowy – funkcjonujemy w tak zbudowanym społeczeństwie, że ok. 50% introwersji/ekstrawersji kształtowane jest przez geny, a 50% przez środowisko w którym funkcjonują ludzie. Ale te statystyki dotyczą populacji – jednostka może żyć akurat w takim środowisku, że jedynie 1% jej ekstrawersji/introwersji kształtowane będzie przez geny… albo tylko 1% przez środowisko. Niestety, wielu autorów myli jedno z drugim i uznaje, że 50% genetycznego kształtowania cechy w populacji oznacza, że i u każdego pojedynczego człowieka ta jego cecha jest w 50% wrodzona i niezmienna. Susan Cain udało się tej – i wielu innych – pułapek uniknąć i opisać temat na naprawdę dobrym poziomie, przedstawiając kilka rywalizujących współczesnych teorii n.t. intro- i ekstrawersji oraz starając się ukształtować z nich jakiś wspólny obraz (te teorie to m.in. silniej reagujący układ nerwowy u introwertyków czy silniejsza reakcja na dopaminę u ekstrawertyków). Choć miejscami miałem wrażenie, że autorka miesza kilka oddzielnych kwestii, w żadnym miejscu nie sprawiało to wrażenia naciągania – lepszym opisem sytuacji byłoby stwierdzenie, że na niektóre kwestie sam spojrzałbym inaczej.

Jeśli chodzi o treść, Cain stara się objąć całe spektrum introwersji – od kulturowej transformacji, która wypromowała współczesny kult ekstrawersji, przez realne i niedostrzegane zalety introwertyków (są m.in. zdecydowanie bardziej kreatywni i są lepszymi przywódcami dla aktywnych i wykazujących inicjatywę zespołów, niż ekstrawertycy), nie popadając przy tym w przesadę i wykazując też te obszary, gdzie to ekstrawertycy mają przewagę (np. w zarządzaniu zespołami pasywnymi). Zajmuje się też uwarunkowaniami kulturowo-rasowymi, ze szczególnym wskazaniem kultur azjatyckich, kwestiami usprawniania komunikacji między intro- i ekstrawertykami oraz rolą rodziców w wychowywaniu dzieci o skłonnościach introwertycznych. W sumie – naprawdę solidny i przekrojowy kawałek książki. Miejscami wprawdzie miałem wrażenie lekkiego przegadania i trochę brakowało mi praktycznych sugestii dla introwertyków, poza ogólnym przekazem p.t. „nie walcz ze swoją introwersją (za wyjątkiem kilku konkretnych kontekstów, gdzie jednak się to opłaca), naucz się z niej korzystać”. Nie zmienia to faktu, że mogę spokojnie i z czystym sercem polecić „Ciszej proszę…”

Zarówno introwertykom, jak i ekstrawertykom.

Poziom: S1, ale nieco ciekawych treści przydatnych i bardziej doświadczonym czytelnikom.

Ocena: 5/5 – solidna książka. Mogłaby być nieco bardziej praktyczna, ale i tak 5/5

Książkę możesz kupić np. tutaj


Masz pytanie z zakresu kompetencji miękkich/soft skills? Kanał Self Overflow dostarcza odpowiedzi z tego zakresu, dostosowanych w szczególności do potrzeb osób z sektora IT. Co tydzień nowe filmy z odpowiedziami na pytania od naszych widzów!

Przykładowe pytania:

 

Podziel się tym tekstem ze znajomymi:
Następny wpis
Poprzedni wpis